Het zal niet meevallen om als kamerlid van een kleine oppositiepartij de anonimiteit te ontstijgen. Zeker niet als alle aandacht naar de hofnar gaat. En dan ineens dient zich een geweldig scenario aan. Tijdens een protestdemonstratie tegen de hofnar ben je gearresteerd en de landelijke media zien je nu als het gezicht van protest tegen de hofnar.
Maar wat doe je met al die aandacht? Een hype ebt weg als je hem niet cultiveert. Je hebt lang gefantaseerd over media-aandacht, maar helaas nooit serieus nagedacht wat te doen als de pers echt langs komt. En dan belt de krant. Een interview? Eh ja. Het enige wat je te binnen schiet, is de beproefde strategie waarmee de hofnar het hele land al weken in zijn greep houdt. Je zegt, dat je een film gaat maken. Wat een film? Twee films! En een strip. Waar die strip over gaat? Eh, moeilijke vraag. Het haar van de hofnar. Lachen man.
Als de krant door blijft vragen, word je nerveus. Waarom gaan die journalisten niet weg? Omdat je echt niet meer weet, wat je moet zeggen, debiteer je maar een waarheid, die je op Rat in het Binnenhof hebt gelezen: Wilders is gepest, vroeger. Dat is de verklaring voor alles. Voor de zekerheid generaliseer je: “alle PVV-leden zijn gepest.”
Vroeger was er een tijd dat kamerleden zich met de politiek bemoeiden en maken van films over lieten aan mensen die daarvoor de tijd en het talent hadden. Al die tijd die geïnvesteerd wordt in het maken van egostrelende projecten gaat verloren voor het landsbelang. Kamerleden worden betaald om te vergaderen en ons te vertegenwoordigen. Het kan dus niet zo zijn dat al die Kamerleden in onze tijd films gaan zitten maken.
En dan een tegenfilm? Een tegenfilm? Is dat niet een beetje te veel eer?
Lees het interview (Download de krant van 21 januari 2008)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten