Voor het eerst in mijn leven, ben ik het eens met Geert Wilders. Hij wil de monarchie terugbrengen tot een ceremonieel koningshuis. Uitstekend idee. De toegevoegde waarde van een koningin met een ongeschreven en daardoor ongekende macht, is mij volstrekt onduidelijk, terwijl een ceremonieel koningshuis een toeristische trekpleister blijft voor Japanners en Amerikanen, die zich maar al te graag vergapen aan onze sprookjesachtige middeleeuwse traditie.
Toch kan ik Wilders plan niet ondersteunen. Waarom niet? Omdat het overduidelijk een reactie is van rancune op de kersttoespraak van de koningin. Wilders is beledigd omdat zij hem afvalt. In haar kerstrede zegt ze: ‘grofheid in woord en daad tast de verdraagzaamheid aan’. Wilders ziet daarin een aanval op de PVV.
Rancune is de slechtste raadgever van politici, omdat het naadloos grenst aan machtsmisbruik. Iets zeggen uit rancune is nog geen machtsmisbruik, maar handelen uit wraakoverwegingen of gekrenkte gevoelens is dat wel. Een kamerlid dat een persoonlijk conflict of belang gebruikt om nationale wetgeving te initiëren, misbruikt zijn positie.
Daarom laat Wilders met deze actie zien wat voor een politicus hij is: een opportunist. Hij toont ons wat ons te wachten staat als de PVV groter zou worden: wetgeving op basis van persoonlijke belangen. Wat zorgwekkend is, is dat deze man tot politicus van het jaar is gekozen. Blijkbaar hunkert het Nederlandse volk naar nepotisme, corruptie en dictatuur.
